Սրբավայրերի հանդեպ վարչապետի մաhացու սերը․ Արշակ արքեպիսկոպոս Խաչատրյան

Գնահատելի է, որ գործող վարչապետը վերջապես ընկալել է հուշարձանի կարգավիճակ ունեցող սրբավայրերի պահպանության գործում իր և իշխանությունների պատասխանատվությունը: 
Ցավալի է,  սակայն, որ նման նուրբ հարցի շուրջ արտահատվելիս անգամ այդպիսի բարձր դիրք զբաղեցնող անձը չի կարողանում  չցուցադրել «նորաձև հռչակված » կրթության   պակասը, ինչպես նաև հանրային պատշաճ հաղորդակցության և խնդիրների խորքային ըմբռնման ներքին  ճգնաժամը: 

Պետք է տեղյակ լինել, որ  հուշարձանի կարգավիճակ ունեցող սրբավայրերի պահպանության առնչությամբ 

 տակավին 2019 թվականի սկզբներից Եկեղեցին մի շարք անգամեր դիմել  է պետական մարմիններին և ընդգծել  առկա հարցերը համատեղ քննարկելու անհրաժեշտությունը, ինչը, ցավոք, առ այսօր անարձագանք է մնացել ինչպես պետական լիազոր մարմնի, այնպես  և հենց կառավարության կողմից:
Սրբավայրերի հանդեպ վարչապետի  հանկարծական հետաքրքրությունը, այսուհանդերձ, ունի նաև մխիթարական ներուժ: Մի գուցե երկրի ղեկավարը հանկարծ որոշի նաև նկատել հայկական սրբավայրերի նկատմամբ ադրբեջանական աճող հավակնությունները: Գուցե թե հայացքի արժանանան նաև բռնազավթված Արցախում ոչնչացման վտանգի առջև գտնվող սրբավայրերի պահպանության կենսական խնդիրներին:

Արշակ արքեպիսկոպոս Խաչատրյան